Danica Obrenić je legendarna pjevačica starogradskog biserja, vojvođanske, makedonske pjesme i sevdalinke.
Školovani solista
Snimci njene izvedbe su neispričana priča do danas. Istina, da ona nije bila samo pjevački talenat. Ona je školovani solista i instrumentalista na klaviru koja je unijela novinu do tada nepoznatu u tim muzičkim žanrovima. Razumjela je strukturu muzike koju je interpretirala. Stoga je svaka numera koju bi otpjevala ličila na otvaranje duše kroz pjesmu. Kazivala pjesmom što ne bi riječima ispričala a u pjesmu je stalo.
Danica Jovanović Obrenić rođena je 1920. godine u Mladenovcu. Tu je završila osnovno i srednje školovanje, a pred Drugi svjetski rat sele se u Beograd. Tu je učila u muzičkoj školi „Stanković“ solfeđo i klavir. Njena glasovna virtuoznost nije ostala neprimjećena. Prvu pjesmu 1948. godine je snimila uz hor Radio Beograda, a onda postala i vokalni solista na radiju. Godinu dana kasnije, 1949. se udala i rodila kćerku Draganu.
Već 1950. godine Danica realizira prvi snimak za arhiv radija sa pjesmom „Da znaješ mori mome“. Za Jugoton 1951. godine snima singlicu „Lastavice lasto“ a onda male ploče 1956. godine „Zemi me, zemi“, „Otvori mi belo Lenče“, „Tri put čuknam na pendžer“, onda duet sa Safetom Isovićem „Zašto sike, zašto“ i „Vrbas voda“. Potom duet sa Jordanom Nikolićem „Ovih dana reče meni Jana“, „Tamo dole u šumi zelenoj“, „Kaleš pre, Anđo“.
Na „Beogradskom proleću“ starogradskih pjesama osvaja prvu nagradu. Na beogradskom „Saboru“ 1972. dobiva zlatni mikrofon za izvedbu pjesme „Mala zvezda“. Nizala snimke za brojne singlice, zajedničke LP ploče, preko 40 izvornih narodnih pjesama. Njena sjajna interpretacija je plijenila a bila izazov za muzičare pa je tako poželio pratiti legendarni Janika Balaš sa kojim je snimila nekoliko vojvođanskih pjesama.
Vitez narodne pjesme
Vranjanske sa raznim orkestrima, 130 snimka realizirala je za arhiv radija, među kojima su numere „Gde si dušo, gde si rano“, „Ti bi hteo pesmom da ti kažem“, „Moj dilbere“, „Kraj Vardara“, „Ruse kose curo imaš“, „Magla pala v dolina“ koju je štampao Jugodisk. Potom pjesme „Kaži Vaske Evgora“, „Sedela Magda na čardaku“, „Cvetale mi ruže na pendžeru“…
Za svu raskoš i ljepotu svog pjevanja osvajala je priznanja i nagrade među kojima je i estradna nagrada Srbije, plaketa grada Beograda, orden rada sa srebrnim vijencem, a posebno mjesto zauzimala je nagrada „Vitez narodne pjesme“.
Ona je bila slavuj u čijoj pjesmi je stanovala duša što je rijetkost. Danica je radila i kao muzički urednik Radio Beograda gdje je i penzionisana. Zakoračivši u duboku starosnu dob skrb je našla u domu staraca na Bežanijskoj kosi gdje je i preminula 2004. godine, a pokopana je na Novom beogradskom groblju.
Cveće cafnalo
Pjesma „Gde si dušo, gde si rano“ uz sve ostale njene izvedbe krasi fonoteku „Ali-babina pećina“ kako nazivaju arhiv beogradskog radija. Tu počivaju njene pjesme kao zaštitni znak. No, mistična kosovska pjesma „Cveće cafeše, u naše gradina“ poznata kao „Cveće cafnalo“ ispjevala je na tradicionalnom, arhaičnom jeziku. Taj snimak iz 1958. godine snimljen uz veliki orkestar koji je ispjevala u operskom stilu krasio je, kažu kritičari, njen opus podvučen „Le moment supreme“. Ko zna zašto ostao je sakriven.
Najsjajniji dragulj
Najsjajniji dragulj u kruni Carevčevih pjevača je Danica Obrenić, školovanog glasa, savrešno čistog, tehnički dotjeranog sa oštrinom koja reže, kazali su muzički znalci.
Zaposleni pjevači
Prvi zaposleni pjevači na Radio Beogradu uz Danicu Obrenić, bili su Anđelija Milić, Radmila Dimić, Zorka Butaš, Ljubivoje Vidosavljević.
Piše: J. DURIĆ
