VIS „Crni biseri“ su muzicirali 60-tih godina bit muziku i rok, nešto kasnije blues, a sve po ugledu na tadašnje poznate strane grupe, a potom i na Bitlse, aktuelnu grupu tog doba. Istina, po mnogo čemu su bili drugačiji. To je bila i svrha postojanja bendova u tom vremenskom periodu. Biti osoben sa besprijekornom svirkom.
Brojni siglovi
Uvježbanost i dobra posjećenost na nastupima o kojima će pričati mladi, to je bilo bitnije od zarade. Za njih muzika nije bila profesija. Bilo je to generacijsko nadmetanje u muziciranju. Rivalitet koji se svodio na to čija će svirka biti bolja, koja će okupiti više raje na nastupu i da se priča u superlativu. Uprkos njihovom htjenju i naumu ostvarili su brojne singlove.
„Crni biseri“ su nakon „vježbanja“ 1963. konačno okupljeni u sastavu Goran Vukojević, klavir i harmonika, gitarista Ivan Božović, Slavko Božović svirao je saksofon, Dragan Jovanović nešto kasnije, Vlado Janković Džet basista i pjevač dvije godine nakon osnivanja Radan Valčić kojeg je nešto kasnije zamijenio Nenad Dukić. A mijenjali su postavu u zavisnosti ko je želio da se posveti profesiji ili nužno odsluženje vojnog roka.
U početku su svirke održavali po domovima mjesnih zajednica, domovima kulture. A već 1966. godine izlazi njihova prva singlica „Ne odlazi“ na kojoj su se našli i prepjevi stranih hitova. Godinu kasnije oni se pojavljuju na prestižnoj beogradskoj „Gitarijadi“ na Sajmištu. Tadašnji trodnevni rok koncert im je donio prvo mjesto. Iza sebe su ostavili i „Delfine“ i „Siluete“.
Popularnost kod jugoslovenske omladine ih vodi pored ljetnjih nastupa u tivatskom hotelu „Mimoza“ i na turneje po Malti, Maroku, Tunisu, koja je trajala od 1965. do 1975. godine. Nizale su se singlice i singlovi „Nisam više taj“, „Moja mala lady“, „Tražim sunce“ koje je štampao Jugoton. A od 1970. prelaze u PGPRTB koji im štampa „Poučna priča“, „Ona zna“, „Lutalica“, „Mlinareva kći“, „Aspirin“, „Katarina“…
Stoga 1976. godine na tržištu se pojavljuje njihova prva LP ploča „Motorok“. Potom i singl „Ti si uvijek htjela sve“. Bend napušta pjevač Dragan Baletić, a mijenja ga Branislav Živančević Čile. Oni su kao „Denis“ singl „Hush, hush, Maria“ i „Night in Casablanca“ koji je 1977. štampao Diskos iz Aranđelovca. Uz pomenute snimke realizirali su pjesme za arhiv Radio Beograda a spotove za TV Beograd. „Crni biseri“ su se našli i u filmovima „Kada budem mrtav i beo“ i „Višnja na Tašmajdanu“. Uz numere koje su snimali za vlastite potrebe, snimali su muziku za potrebe predstava Beogradskog pozorišta.
Otpor kritičara
Svoje djelovanje na muzičkoj sceni okončali su prvi dan 1980. godine. Ponovo se okupljaju 1997. sa pjevačem Baltićem. Svirali su po zemunskim klubovima, a godinu poslije PGPRTS štampa njihov kompilacijski album na koji su uvrstili hitove i do tada neobjavljene numere „Moja draga“, „Kamena vizija“, „Hey girl“.
Većina njih se predala svojim profesijama, neki su se zadržali u muzici u drugačijim varijantama, ali za razliku od današnje situacije u muzici kada bendovi imaju maksimalnu medijsku potporu sa dva, tri hita postaju popularni. Oni su pripadali rasadniku muzičkih talenata koja nije marila za tu vrsta atrakcije. Uvježbanost, spremni za ludilo od dobrog zvuka sa specifičnim stajlinzima tipa duga kosa, sve je to u tom vremenu nailazilo na otpor kritičara koji su kazivali da oni daju negativan pogled kreiran na besmislici i štetnoj muzici.
Ime po filmu
Film „Crni biseri“ Tome Janjića iz pedesetih godina i priča o mladim delikventima, prestupnicima i njihovom upravitelju doma, njihovim nestašlucima ponukalo je grupu mladih muzičara da daju naziv bendu „Crni biseri“.
Vlado Džet
Po završetku rada sa „Crnim biserima“ Vlado Janković Džet je okupio bend „Tunel“ a kasnije je dobio posao urednika na „Radio 202“ a i mjesto savjetnika diskografije „ITMM“. Dobitnik je nagrade za organizaciju rok koncerata a 1986. je osnovao „Vlada Jet band“ koji su svirali prepjeve na jugoslovenski jezik.
Nisu bili savršeni
Koliko je „Crnim biserima“ značio dobar zvuk pri muziciranju govori i podatak njihove reakcije nakon preslušavanja njihovog prvog singla čiji zvuk se njima nije dopao. Po njihovom mišljenju nisu bili savršeni. No, publika je drugačije mislila, imali su popularnost i savršenu posjećenost na nastupima a važili za treći bend u Beogradu.
Piše: Jasna DURIĆ
