Fraza “Mozartov efekt” nastala je 1991. godine, ali je tek studija objavljena dvije godine kasnije potaknula širi interes javnosti za ovu fenomen. Može li nam slušanje klasične muzike zbilja pomoći u poboljšavanju koncentracije, pamćenja i inteligencije uopće? Mone studije koje su provedene kažu da je moguće. Klasična muzika pozitivno utjecati na vašu inteligenciju djeluje uvjerljivo. Mozart je doista bio genij, njegova je muzik kompleksna i vjerojatno je nekome palo na pamet da će se nešto te genijalnosti prenijeti i na nas ukoliko ćemo slušati njegova djela.
Ideja je zarazila velik broj ljudi i uskoro su roditelji puštali Mozarta svojoj djeci, a 1998. godine gradonačelnik države Georgije u SAD-u, Zell Miller, zatražio je da se iz državnog budžeta odvoji dovoljno novca da se svakom novorođenčetu pošalje CD Mozartove muzike. Nisu samo djeca i bebe bile izložene klasici. Porodice koje su se bavile uzgojem mliječnih krava u Italiji rado su im puštale Mozarta jer su tako proizvodile više mlijeka.
Rani eksperimenti o učincima muzike na mozak provedeni su 1988. godine kad je neurobiolog Gordon Shaw sa studenticom Xiaodan Leng prvi puta pokušao prikazati i oblikovati moždanu aktivnost na računaru. Otkrili su da su spojene živčane stanice ispuštaju naboje u određenim uzorcima i ritmovima koji su im se učinili poznatima: imali su karakteristike određene barokne, new age i istočnjačke muzike. Ako moždana aktivnost zvuči kao muzika, je li moguće shvatiti kako mozak funkcionira tako da ga izlažemo određenim tipovima muzike? Može li određena muzika poticati mozak da ispaljuje aktivnost među svojim stanicama na određeni način?
Prvi eksperimenti sa Mocartovom muzikom su sprovedeni na miševima. Dva mjeseca životinje su slušale jedno isto djelo dvanaest sati dnevno. Miševi-ljubitelji muzike odjednom su postali pametniji od svojih srodnika i mogli su da trče lavirintom brže i pravili su manje grešaka na putu. Što se da zaključiti da slušanjem ove vrste muzike povećava se inteligencija.
Prvi eksperimenti Mozartove muzike na ljudima, takođe su se završili sa zanimljivim otkric?ima. Ljudi su slušali Mocartova djela i drugu muziku, a naučnici su u to vrijeme izučavali mozak pomoću MRI (Magnetic Resonance Imaging). Za vrijeme slušanja bilo koje muzike kod ljudi se aktivira dio mozga koji je povezan sa slušnim centrima. U nekim slučajevima može biti uključen i emocionalni centar. Ali samo Mocartova djela su aktivirali kod ispitanika cijelu koru velikog mozga.
Prema riječima naučnika koji su posmatrali ovaj proces, cijela glava čovjeka bi počela da svijetli dok sluša Mocarta. Naučnici vjeruju da upravo u Mocartovoj muzici postoji jedinstven fenomen – jedinstven ritam koji je “u skladu sa” ritmom našeg nervnog sistema. Mocartova muzika može da izazove takvu rezonancu u moždanoj kori, koja djeluje sa frekvencijom našeg nervnog sistema 20-30 sekundi.
Nakon analize frekventnih karakteristika ostalih klasičnih kompozitora, kao i pop muzike različitih godina, naučnici su napravili tabelu, gdje se najčešc?e sreće ta podudarnost talasa od 20-30 sekundi. Ispostavilo se da je upravo Mocart prvi na listi.
