Naučnici s Edinburškog univerziteta otkrili su da atmosferske prilike kakve vladaju na površini Marsa, dovode to stvaranja snažnih baktericidnih spojeva.
Grupa naučnika istraživala je mogućnosti postojanja života na Marsovoj površini, zbog čega je u laboratoriju napravila identičnu mješavinu materijala kakvi se nalaze na Marsu, dodavši u to Bacillus subtilis, uobičajenu bakteriju koja se često nalazi u tlu na Zemlji, da bi na kraju sve to ozračili snažnim ultraljubičastim svjetlom.
Bacillus subtilis im je bio izbor, među ostalim, i zato što se taj mikrob često zatiče na površini letjelica koje ljudi lansiraju u svemir, a snažno UV zračenje zato što upravo takvo zračenje praktično bez otpora prolazi kroz Marsovu atmosferu, jer četvrti planet od Sunca ne posjeduje nikakav ozonski omotač koji bi zaustavljao UV zrake.
Pokazalo se da su bakterije pod utjecajem UV zraka i u kombinaciji s magnezijevim perkloratom umirale dvaput brže nego samo pod uticajem UV zračenja.
Perklorati, tvari koji sadrže anion ClO4 i inače su potencijalno vrlo jaki oksidansi, ispalo je da u takvim uslovima nastaju i kad se u sastavu tla nalaze oksid željeza i vodikov peroksid. A u kombinaciji svih tih elemenata tla poput onog s Marsove površine, plus UV zračenja, pokazalo se da bakterije umiru čak 10 puta brže nego samo pod uticajem perklorata.
To da perklorata ima na površini Marsa, poznato je još od misije Viking prije 40 godina, da bi se to i potvrdilo 2008. nakon spušanja Phoenix Landera. Sve skupa ovo znači da je sada i deifinitivno jasno da se na život na površini Marsa ne može računati, jer je tlo apsolutno otrovono za žive stanice. A to onda znači i da čovječanstvo u svojoj daljnjoj potrazi za životom na Marsu može računati na to da bi ga eventualno moglo pronaći tek na dubini od dva ili tri metra ili i dublje, gdje UV zračenje ne dopire.
